Modern Kafalar Gazoz Kapağın Hikayeler
Benzer Yazılar
Ateşin başındaydı Zerdüşt.
Bir karartının yanına oturduğunu gördü. İlgilenmedi.
Karartıdan bir ses geldi, ‘Kimsin?’.
Cevaplamadı Zerdüşt. Kim olduğunu tanımlayacak bir cümlesi yoktu.
Şarabından uzattı Zerdüşt, adam içti.
Tekrar sordu adam, ‘Kimsin?’. Bu sefer ses geldi Zerdüşt’ten, ‘Kafamızdaki adalet, gerçek adalet mi?’
Adamın beklediği soru değildi. Bir süre sustu.
‘Öyle midir?’ sorusuyla suskunluğunu bozdu.
Zerdüşt ayna soruları severdi. ‘Biz adaleti bilmiyoruz, isteklerimizin olmasını adalet sanıyoruz.’ dedi.
‘Peki, eşit miyiz?’ dedi adam, eşit olmanın adaletsizlik içinde önemi varmışçasına.
Zerdüşt şarabından içti. ‘Aynı adımı atmamız, aynı yolda olduğumuzu göstermez’ dedi.
Ateşe baktılar uzun süre. Adam, ateşin sönmeye başlayacağını düşünerek, alevlendirmek için ateşe yöneldi.
Zerdüşt, ‘Sönmesine izin ver, sonu bu.’ dedi.
Bıraktı adam.
‘Adalet gerçekleşebilir mi?’ sorusunu duyduğunda Zerdüşt, şarabının sonuna gelmişti artık.
Son yudumunu da adama verdi şarabın.
Ağzından şu cümleler döküldü;
‘Bizim isteklerimiz adaletin kendisi olsaydı, adalet bir yanılsama olurdu. Kaos, adaletin kendisidir. Düzenine hayran olduğumuz doğanın temeli kaos değil midir? Bizim adaletsizlik olarak gördüğümüz şey, bizim gücümüzün kaynağı değil midir? Bırak ateş sönsün. Sönsün ki, rüzgar küllerini parçalara bölsün. O zaman adaletsizlik sandığı şeyin, onu güçlü kıldığını görsün.’
Sevgilerle Anıl BOZKURT
Ve son yudumunu yudumlarken, şarabın yarattığı etkinin
Zerdüşt’ün söyledikleriyle benzer olduğunu fark etti adam.
İkisi de çok güzeldi ve düşündürücüydü…