Akıp giden zamanın içinde bir nokta bile değildik.
Sisler ardında kaybolup giden olasılıklar,
Ve durmadan kesişen ruhlardık.
Ne gecelerin sessizliğinden,
Ne de yıldızlardan medet umduk.
Güneşin yakıcı ışıkları altında,
Issız gölgelere sığındık.
Isındık kanatlanan kalplerle,
Kör olmuş kalplerle kavrulduk.
Utandık bakarken çıplak gözlerle,
Hatıralara uzandık..
Uyandık bize dar gelen uykudan,
Rüyalara sığmadık…
Sevgilerle Cegerxwîn Tekin