Etiket Arşivi: hikaye

Öneri: Ütopyanın Kanatları [Pusula] Öneri: Ütopyanın Kanatları [1 Bölüm] İkinci Bölüm: ‘’Yazar ve Ölüm…’’      Güneş henüz doğmuştu ancak şehir ışıl ışıldı. Güzel havanın tadını çıkarmak isteyen Boz Güvercin balkonda oturmuş, gelip geçenleri seyrediyor, bir yandan da sevdiği yemişi yiyordu. Oldukça ender bulunan bu yemişi çok sevgili patronu, yazar, …

Öneri : Üç Güzel İnsan [1 Bölüm] Tan yeri ağarınca bükülür boyunları ayçiçeklerinin, Umutlu bir bekleyiş başlar gece boyunca, Batmakta olan güneş kızıla çevirince bulutları, Aşka yönelirler zamanın tüm dilimlerinde… Ayçiçeklerine benzer trafik ışıklarında cam silen çocuklar. Minik bedenlerine büyük sorumluluklar yüklenmiş bir zaman dilimde içlerine gömdükleri çocukluğu bir kenara …

Güneşe bakma cesaretini bulamamış yüzlerle karşılaşmaya alışıyorum gün geçtikçe. Bu memleketin üstüne karanlık çökünce tenhalaşır sokaklar. Atılan her bir adımda ısınırken kaldırım taşları üşümeye başlıyor birden. Gece zifiri karanlık… Ve sessizlik hakim her yere. Büyük ve derin bir sessizlik. Ve üç güzel insan geliyor gözümün önüne bugün yürürken Turgut Özal …

Çok uğraşmadım bu ümitsizlik için. Hikayenin nasıl başladığı ya da nerde başladığı aklımda pek net değil. Ama hızını yakalamaya çalışırken geçti hep zaman.Unutmakla alışmak eş anlamlı olmasada şüpheleniyorum hep. Belki de bu acıyı çeken eski kulağı kesik abilerimizden biri, uyanıp işe anlamını sildi kelimelerin. Kim bilebilir ki. Bir gün yine …

Soğuk limonata tadında bir hava vardı o gün. Handa tek eksik masalar ve sandalyeler kalmıştı. Onlar da hazır aslında ama benim boyamamı bekliyorlardı. Birçok masa ve sandalye beni bekliyordu. Kasabanın çocuklarını topladım, boya kovalarını da yanlarına bıraktım. Ellerine de birer fırça. Tek renk seçme hakkı tanıdığım çocukları masalarla baş başa …

Gelin gelin, oturun. Bir sandalye çekin kendinize. Soluklanın biraz. Yoruldunuz bu yaşınıza kadar. Bir molayı hak ettiniz. Hem benim de anlatacaklarım var. Ben kim miyim? Ben aslında senim. Kafanın içindeki o ipe sapa gelmez tuhaf düşüncelerim. Kiminin baskın çıkıp bilinçaltı boşluğuna ittiği, kiminin kendini çok kaptırıp dünyadan uzaklaştığı, kiminin ise …

Yer: Soğukgöl Kasabası Mekan: Han Kafe Hava: Soğuk Limonata Tadında Zaman: Eski Zaman Ben: Kıssahan Kasabanın en işlek caddesi üzerinde ve en işlek bu caddenin en sakin köşesinde bir kafe. Girişinde ufak bir tabelada sadece HAN yazan, hancıların soluklanma durağı! Gökyüzü mavisi renginde ahşap panjurlu bir cam, yine aynı renkte …

Ben Sade. 27 Yaşındayım. Sadece 27. İçimde ki 7 yaşında ki çocuk beni terk edeli tam 185 gün 8 saat oldu. Yalnız yaşıyorum. Bir sevgilim vardı, adı Yağmur. Nisan ayında doğmuştu. Nisan yağmurlarından almış adını. Yağmur, yağmurlu bir nisan gününde terk etti beni. Kırmızı montu vardı ve sigara içmeme çok kızardı. …

  Kanatlarımız olsa be Metin…